Geçiş nesnesi (transitional object):

Bebeğin tutkuyla bağlandığı nesneye Winnicott ‘’geçiş nesnesi’’ olarak tanımlamıştır. Aynı zamanda ‘’ilk sahip olunan’’ veya ‘’ilk-ben olmayan’’ şeklinde de adlandırmıştır. Geçiş nesneleri 4-12 ay arasındaki bebekleri gözlemlerken fark edilebilecek türde nesnelerdir. Örneğin kumaş parçası, battaniye kenarı, yumuşak bir nesne vb. Geçiş nesnesi sayesinde bebek narsisizminden nesne sevgisine kademeli bir geçiş yapmaya başlar. Anneden ayrışma sürecinde de çok kıymetli bir noktaya denk düşer. Bu sayede bebek anneden ayrılma sürecinde deneyimlediği depresif kaygıyı sakinleştirebilir, yatıştırabilir.

Bebeğin adeta bir uzantısıymış gibi sahiplendiği geçiş nesnesinin yerleşebilmesi için dikkat edilmesi gereken şey ebeveynlerin bu nesnenin bebek için ne kadar kıymetli olduğunu fark edebilmeleridir. Anne baba bir yere giderken nesneyi de yanlarında taşıyabilirler, kirlendiğinde ve hatta koktuğunda onu alıp yıkamamalıdırlar çünkü bu bebeğin deneyiminin sürekliliğinde bir kopuşa sebebiyet verebilir. Bebeğin bağımsızlaşma sürecinde etkili olan geçiş nesnesi bir süre sonra yavaş yavaş unutulur ama yası tutulmaz.

Kitap: Çocuk ve Ergen Psikanalizi: Kuramcılar ve Kavramlar